Liesbreuk operatie bij volwassenen

De operatiedag

U meldt zich nuchter op de afdeling. Na de voorbereidingen voor de operatie wordt u naar de operatieafdeling gebracht. De operatie duurt ongeveer 30 tot 45 minuten. Na de ingreep gaat u naar de uitslaapkamer (recoveryafdeling) totdat de verdoving voldoende is uitgewerkt. Op de afdeling krijgt u voordat u naar huis gaat een afspraak mee voor de poliklinische controle.

De verdovingsmogelijkheden

• De ruggenprik: via een dunne naald wordt er door de anesthesist een verdovende vloeistof rond de ruggenmergszenuwen gespoten. De onderste helft van het lichaam is dan gedurende enige tijd verdoofd.
• Algehele narcose: via een infuus krijgt u een anesthesiemiddel toegediend. Dit bevat tevens een slaapmiddel. U zult de operatie niet bewust meemaken.

Operatie methoden

Het doel van de operatie is het verstevigen van de buikwand. Er zijn drie operatiemethoden mogelijk.

1. De voorste benadering (endoscopische benadering): De prothese wordt via 2 of 3 smalle buisjes in de buikwand met behulp van een kleine camera en instrumenten tussen het buikvlies en de buikwand aangebracht.
2. De voorste benadering (Lichtenstein techniek): De prothese wordt via een opening in de liesstreek aangebracht en aan de voorzijde van de buikwand en vastgehecht. Deze techniek kan ook onder lokale anesthesie worden uitgevoerd. Mocht u niet onder narcose mogen of willen, dan is dit een goed alternatief.
3. TIPP methode: In een enkel geval kan er ook gekozen worden voor de TIPP-methode. De prothese wordt dan via een kleine opening in de liesstreek aangebracht in de ruimte tussen het buikvlies en de buikwand.

In ons liesbreukcentrum worden deze operatietechnieken uitgevoerd. Samen met uw chirurg wordt bepaald welke techniek voor u het meest geschikt is.
De wondjes worden gesloten met zwaluwstaartjes en oplosbare hechtingen. De hechtingen hoeven dus niet verwijderd te worden!

Complicaties bij een liesbreukoperatie

Bij de operatieve liesbreukbehandeling kunnen de algemene chirurgische complicaties voor komen, zoals een nabloeding of een wondinfectie. Daarnaast zijn er uitzonderlijke complicaties mogelijk zoals een blaasletsel, buikletsel, een blaasontsteking of een longontsteking.